a way of life

 

Archief

Tinkel ijs voor de kop.

dinsdag 13 december 2005

We vertrekken bijtijds 07.00 uit SeurreWe hebben een stuk kanaal van ongeveer een uur en als het dan licht is zitten we precies weer op een stuk Saone. Om 09.00 waren we al in St Jean de Losne en hier moesten we even aan de wal om de beurskosten te voldoen en even een paar verse broodjes te halen. Ook hebben we hier bij de bunkerboot nog even de watertank volgegooid voor de zekerheid. Nog even bij de Casino langs en wat verse groenten meegenomen. Wat eitjes, een lekker stukje pate, en een paar eendenpootjes. We gaan ook eens een stukje runderhart proberen, die fransen eten hier echt van alles zelfs pens, schone dan weliswaar, maar daar moet je toch echt wel een goed recept van hebben alvorens je dat gaat uit proberen. En aangezien ik dat niet heb laten we dat nog maar even liggen. Na drie uur te hebben doorgebracht in St Jean de Losne vervolgen we weer onze weg op de Saone. Komen onderweg de Floan tegen die met gerst een binnenlandse reis deed van Gray naar het Canal de midi. Heel vriendelijk engels echtpaar die we op de heenreis ook al waren tegengekomen. Hebben allebei erg veel behoefte om even gezellig te kletsen maar de tijd is op de rivier altijd te kort. ´s Middags voor 15.00 moeten we ons aanmelden bij Heuilly Coton (telefonisch) opdat ze personeel kunnen regelen om de sluizen te bedienen. We kwamen op een mooi tijdstip aan bij Heuilly de laatste sluis van de Saone voordat we het Canal de Marne a la Saone opdraaien. Dat was dus duidelijk weer even wennen, want we komen op de sluis aanvaren en hebben zoiets van: “Oh jee deze sluis is al een heel stuk minder breed”. Piet dus in allerijl de wrijfhouten verwijderd want anders zouden we klem lopen en dat staat natuurlijk wel erg slordig. De tijd van de koude bolders is weer aangebroken want daar maak ik vanaf nu weer veel gebruik van. Als we smalle sluisjes varen zit ik altijd op de bolder mee te kijken en aanwijzingen te geven om het scheepje er weer feilloos in te prakken tja en dat ijzer is knap koud aan het zitvlak. We overnachten voor sluis 43 en maken weer eens op een andere manier vast bij gebrek aan aanlegmogelijkheden. Vlak voor de sluisdeuren net binnen de muren van de sluis zit een bruggetje op +- 3.60 hoogte. Hier gooit Piet een touw om heen om de reling ervan dan wel te verstaan en zo liggen we weer eens op een heel andere manier vast De lussen van de touwen dubbel om de kopbolders via de brug weer terug naar beneden en vastgemaakt op de bolders aan bakboord en aan stuurboord en zo kan het schip niet voor en niet achteruit en de kont blijft wel drijven. Ik heb het al eens eerder verteld geloof ik, de fransen hebben kanalen en schepen die er varen maar je moet wel blijven varen want aanleggen,wat is dat, daar hebben ze hier nog nooit van gehoord. Je bent bij tijden net een aap. Maar het is weer gelukt en we hebben hier weer luxe vaartijden van 07.30 tot 17.30 Dus dat zit weer goed. Piet heeft mijn wens weer in vervulling gebracht en is ´s avonds op jacht gegaan naar een mooie grote kersttak die als je hem in een pot zet op een kerstboom lijkt. Tevens neemt hij een heerlijk geurende coniferentak mee die als extra steun gaat dienen en die het geheel wat voller en groener maakt. Onderin de pot steken we een mooie maretak. Piet heeft een mannetje en een vrouwtje gevonden, waarvan het vrouwtje allemaal witte doorzichtige besjes heeft dus daar kunnen we vast ook wel wat leuks mee doen En zo komen we langzaam een beetje in de kerst stemming

 
Powered by CMSimpleRealBlog
smiley smiley