Archief
Het is nu een feit, we zitten in het Transport.
Bonjour toute le monde.
We zijn vandaag in Frankrijk aangekomen. Om precies te zijn vanmorgen om 08:00 uur. Het is nu 19:30 uur en Suzanno is een stokbroodje met wat kaas aan het halen. Wijn hadden we nog genoeg aan boord. Dus onder het genot van een wijntje met stokbrood met wat kaas, schrijf ik eens even onze belevenissen op.
Uit Amsterdam vertrokken op maandag 6-juni-2005 we worden in de Coenhaven geladen uit een vrachtschip. Dit alles moest om 07:00 uur laad gereed zijn. Zo gezegd zo gedaan. We waren de tweede om te laden, er stond nog al wat wind, zodat de ijken althans het opmeten ervan er niet makkelijker op werd. We wilden 241 ton gaan vervoeren op 1.90 m diepgang. Toen de ijkmeester voor de tweede keer maar nu geladen de ijken op kwam meten, bleek dat we geen 241 ton in hadden maar 249 ton. Dat is dan voor onze bestemming waar het officieel maar is toegestaan om 1.80 diepgang te hebben wel wat veel. We liggen nu dus dieper namelijk +- 1.95 m. Ook al is het maar voor de laatste dag. Dat wordt dan nog voorzichtiger varen dat laatste stuk. Er werd overigens netjes en rustig geladen met een kleine grijper uit een Coastertje. Dat ging lekker snel en we zijn dan ook in 2 uurtjes vol
We beginnen de reis dan ook met zijn drieën Jochem van der Woude gaat mee van Amsterdam tot aan Terneuzen om ons met raad en daad bij te staan. Dat is en zeer leerzaam en ook nog eens heel erg gezellig. We genieten van de prachtige verhalen, die Jochem te vertellen heeft en dat zijn er heel wat, na een leven vol varens ervaring met alle positieve en negatieve kanten die men in een leven meemaakt. Ze worden nog steeds vol vuur verteld en herbeleefd. Het leven van een ervaren eigen ondernemer in de scheepvaart in hart en nieren.Dat is voor hen ook weer genieten om weer eens op een spits mee te varen.
Om 10:30 uur uit Amsterdam vertrokken. We krijgen deze maandag van alles te verwerken: tegen de stroom in of beter gezegd het tij tegen, verkeerde wal varen op de rivier, afslaan op drukke vaarwegen, melden bij posten via de marifoon, noem het maar op. Best wel spannend en vooral heel professioneel. Ik weet nog niet altijd precies wat ik zeggen moet. Sturen, praten en opletten tegelijk, dat lukt me nog niet altijd even goed, maar al doende leert men. We varen door tot 23:30 uur en dat is best wel een lange dag.
Dinsdag 07 juni om 04:15 uit de veren en om 04:30 zijn we al weer aan de vaart. Waarom? Omdat we hopen iets van het gunstige tij op de Westerschelde mee te kunnen krijgen. Het zal er om spannen. Het tij zou om 10:00 weer opkomen, maar meestal loopt het nog wel een half uurtje door. Dus we zetten de sokken erin met 2000 toeren en dat is dan ook wel het max voor de motor. Dus hij blaast lekker schoon. We zijn om 09:45 uur in Hansweert en varen de Westerschelde op of beter gezegd af want het tij is ons goed gezind tot aan Terneuzen toe, waar we bij de Oostersluis binnenschutte. Aan de andere kant van de sluis wordt de auto aan de wal gezet. Suzanno brengt namelijk Jochem naar Spijkernisse, nadat de visite van de ABM AMRO bank is vertrokken.
Suuz raakt op de terugweg het spoor bijster en rijdt heel wat rondjes voor ze de juiste weg weer te pakken heeft. Dus is ze pas om 20:00 uur in Terneuzen. In de tussen tijd word ik belaagd door "bekenden". Dat wil zeggen voor mij geen bekenden maar toch kennen ze ons. Althans Suzanno is hier de beruchte bonte hond waar de mensen op af komen en zich aan mij voorstellen.
Dat is wel heel apart. Ik heb het er dan ook bijzonder druk mee en kom eigenlijk niet echt toe aan hetgeen ik van plan was. Het is echter wel heel erg gezellig. Henk Kuipers had ons al gezien in de sluis, want hij werkt daar bij de sluisindeling, maar kwam toch nog even langs. Jacob Bieze, die onderweg bij de sluis Suzanno al had zien rijden (zonder dat ze het wist) blijft wachten tot Suuz weer terug is en geeft haar via de telefoon zelfs advies hoe te rijden. Het is echt hartverwarmend al die aandacht en interesse en tegelijk onvoorstelbaar We blijven de nacht nog in de haven liggen, want het was een lange dag en kunnen de goede nachtrust wel even gebruiken.
Woensdag om 8:00 uur naar de winkel even de voorraad weer op peil gebracht. Ee hebben toch al overgewicht dus dit kan er ook wel bij. Om 09:00 uur vertrekken we met zijn tweetjes zuidwaarts met potas voor Frankrijk (en het komt ook nog eens uit Frankrijk rare wereld, maar het geeft ons werk) De dag is erg mooi en alles gaat van een leien dakje. Of dit komt door de keuze van de Leie, wie zal het zeggen. We varen door tot 22:30 uur en komen tot aan de sluis van Comins ook wel Komen genoemd. Hier brengen we de nacht door in Belgie vlak voor het franstalige deel van Belgie op de rivier de Leie. We gaan tevreden maar moe naar bed. Het was een enerverende dag.
Vandaag donderdag 09 juni zijn we er ook achter gekomen, dat we met de auto achter op de roef toch nog veel te hoog zijn voor Canal de St Quentin en het vervolg traject. Dus onder het genot van een wijntje en een stokbroodje zijn we maar weer eens gaan meten en meten. Nu staat ons mobieltje (nee via deze kan niet worden gebeld) op de luiken voor de stuurhut. Met een hoogte van 3.46 m moet het allemaal net kunnen onder de bruggetjes. Men zegt, dat ze 3.50 hoog zijn. Dus het wordt ook morgen weer een spannende dag. Maar we gaan onderweg ook genieten van de prachtige natuur en tegelijkertijd zal het ook hard werken worden met al die kleine sluisjes. Dus morgen avond zullen we wel weer uitgeteld zijn. Het voelt echter goed dus we gaan er voor.