a way of life

 

Archief

Werken aan een nieuwe Toekomst.

zaterdag 19 maart 2005

Afgelopen woensdag was het een hele mooie zachte dag. Piet heeft op de werf nog wat ijzer op maat geslepen, waarmee hij een soort lekbak wil maken voor onder de hydroliek van de autokraan, die op de een of de andere manier wat olie lekte. Bij het verzetten van het elektromotorretje hadden ze de autokraan in een lagere positie geplaatst dan normaal bij vulling van de olie,
waardoor er een teveel aan olie was weg gelekt en dat willen we in de toekomst voorkomen i.v.m. lading. Ik was druk met ramen lappen en tuinstoelen soppen en dat was heerlijk zo in het maartse zonnetje. Tegen een uur of 11 kregen we visite van een broer van mijn moeder, die heel benieuwd was naar het schip

Het was heel gezellig tesamen met zijn vrouw. ´s Middags moest Piet nog post, kleren en Hans ophalen, dus die had het ook razend druk. ´s Avonds hadden we Richard en Grietje van de scheepswerf op bezoek en Jaap en Johanna van de Geka, die hier ook op de werf lagen (schoonmaken en teren) Zij Johanna is de zus van de vorige eigenaar van ons schip. Albert Gelderman.
We kregen heel lief een boeket bloemen voor onze trouwdag. Trouwens even voor Bert en Maria nog hartelijk bedankt voor de leuke wimpel hij kwam precies op deze dag aan. We hadden een taartje bij de koffie (nee niet zelf gebakken helaas geen tijd en nog geen mogelijkheid aan boord) en dat was een hele gezellige avond. Hans genoot van spannende schippers avonturen en het was ook zomaar laat 01.00. Maar toch weer mooie herinneringen gemaakt op deze speciale dag. De volgende dag stonden we op met een meer dan stevige bries, maar we dachten, ons zelf geruststellend, we hebben een boegschroef en we hebben Hans en dat voelde goed.We konden om 08.00 door de leeuwerik brug, nadat we deze hadden gebeld en Hans het schip rustig door de rare bocht bij de werf had gemanoeuvreerd en dat was goed, kon hij even ervaren hoe het schip reageert en ons beter van advies dienen.

De volgende brug mocht ik nemen en zo hebben we, Piet en ik, om beurten de nodige bochten en (spoor)bruggen en sluizen genomen en ondanks de akelige zijwind, het werkelijk heel goed gedaan. Zo leer je weer wat wind doet en met die wind om te gaan en in te schatten hoe snel of traag het schip reageert op correcties van roeren en boegschroef. Het was heel spannend en ook vermoeiend ook voor Hans om in te schatten of hij wel of niet iets zou moeten zeggen en of ingrijpenOp een gegeven moment hebben we achteraf wel heel erg veel plezier gehad toen we erachter kwamen, dat Piet alleen met de boegschroef als stuur de brug van Vroomshoop nam. Hans had de motor aangezet en hiermee dacht hij, dat alles dan ingeschakeld was, maar Piet had bij de lunch van deze brug het hydrolisch stuurwerk uitgezet, omdat deze een alarmsignaal geeft en dat is een irritant geluid. Dat had Hans niet gezien en ging er van uit dat alles het deed toen hij de motor had gestart.Piet was al door de brug en moest op een gegeven moment met de kont meer stuurboord 's roer geven en dat deed hij dan ook maar het schip reageerde niet. Tja en toen zagen we dat het stuurwerk niet eens aan stond dus dat was schrikken en we realiseerden ons gelijk wat dat betekende.

Een engeltje boven ons hoofd gehad, want dat had ook anders kunnen aflopen, maar we hadden ook zoiets van “die Piet die vaart toch maar even alleen met een kopschroef de Vroomshoopse brug door. We hebben er dus ook erg veel plezier om gehad. We hebben vaak te horen gekregen, dat we best de ruimte van het kanaal of de rivier mogen gebruiken. We zijn wat te bescheiden en kruipen teveel aan de wal kant. En met stroom en wind kan je dat wel eens gaan opbreken, niet dat er iets raars is gebeurd, maar dat was een constatering van Hans dus een extra aandachtspunt voor ons.Onderweg de Yvette tegengekomen en Hans en ik hadden niet zo´n zin in babbelen en waren onder gedoken, dus hij zag Piet in zijn uppie in de stuurhut. Hij wenste ons veel succes toe en dat was erg aardig. Ook Baukje en Hayo onderweg tegengekomen en daar nog effe gezellig mee gebabbeld en ook zij wensten ons behouden vaart. Ook de smal agt 3 tegengekomen waar ex collega´s van hans op zitten waaronder Sjouke Postma even gebabbeld en ook zij wensten ons veel succes toe en vonden dat we een mooi scheepje hebben. We voeren om 18.00 de sluis van Eefde uit en kwamen Albert Gelderman tegen die de sluis in moest dus dat was wel heel apart. De ex provolare de sluis uit en de nieuwe provolare de sluis in. Iedere keer als we ons melden met de Traveler en ons Europanummer dan werd er gezegd U staat nog onder de Provolare in ons scherm en dan hadden we wat uit te leggenTja Telecom had dit keer eens snel gewerkt naar aanleiding van de brief die ik naar het ministerie van economische zaken had gestuurd waar de dienst onder valt daar door hadden de sluizen het laatste nieuws nog niet binnen van telecom. Maar goed dat is niet onze zorg. Wij hebben onze spulletjes voor elkaar. We zijn overigens in het donker de IJssel afgekomen en dat is ook alleen gebeurd omdat Hans aan boord was want na 17 jaar weet ik echt niet meer hoe die ijssel er uit ziet en wat de vervelende punten kunnen zijn, maar zo met hans wel een goede ervaring natuurlijk.De kamper brug had problemen om het beweegbare deel omhoog te krijgen

Er was een monteur onderweg maar we hebben er voor gekozen om lekker tegen de kant te gaan. Normaal gesproken hadden we er wel onder door gekund maar we hadden de auto op de roef staan en dan zijn we toch wel enorm hoog en durfden het risico niet te nemen om zo onder de brug door te varen want het water stond hoog op de IJssel   Piet heeft het schip onder supervisie van Hans gezwaaid en dat ging alsof hij dat wel vaker had gedaan Wie weet waarschijnlijk in een vorig leven Heerlijk geslapen overigens in Kampen En om 06.15 de volgende dag weer in touw Helaas stak de wind weer op en was er op het ijsselmeer +- 500m tot 1 km zicht De schommelingen waren niet gering westenwind kracht 5 a 6 maar goed soms moet je wat maar dat ik dat nou prettig vind is toch anders Op een gegeven moment moest Piet van Hans bij Urk een draai maken Ik zat in de roef een kaart te zoeken en Hans kwam beneden om me te waarschuwen dat de schommelingen nog wat heftiger zouden kunnen gaan worden. Ik weet niet meer wat er eerder kwam de borden en de glazen van het aanrecht of zijn waarschuwing, maar het was heftig en dat hoeft voor mij dus echt niet. Maar goed Hans was er bij en die blijft doodkalm en voor ons is het toch weer een goede ervaring waar je in de toekomst zelf je grenzen trekt. Het kon ook geen kwaad maar prettig benoem ik anders. Die kopschroef werkt geweldig met zo´n beste stoot wind in sluizen en bruggen en dat geeft een goed gevoelMaar ik denk toch dat het ook goed is om in minder heftige wind situaties te kiezen voor geen kopschroef want wat moet je als ie defect zou zijn Niet varen? Je verwend jezelf er wel gigantisch mee Hoe deden we dat vroeger toch. Maar goed het is voor ons verplicht om dat ding aan boord te hebben dus dan moet je hem ook maar gebruiken. Het invaren van sluizen en bruggen ging echt voortreffelijk en ik ben beretrots of was het nou apetrots op Piet die zo relaxed en cool de dingen overziet en oppakt. Dat geeft mij een goed en rustig gevoel.

 Ik moet zeggen dat het voor mij ook weer heel leerzaam was ook al komen er veel dingen bij me boven drijven sommige waren ook aardig down underHans was een voortreffelijk begeleider rustig overzichtelijk en prettig corrigerend alleen dan ingrijpend als hij zelf inzag dat het echt een onmogelijke lastige situatie kon gaan worden En zoiets kost dan ook energie voor iedereen Maar alles is geweldig goed verlopen In de Gaarkeuken stond een ex collega te kijken hoe wij binnen zeilden en moesten afmeren naast een 9,50 meter breed schip die de schroef er stevig op liet staan en dat was voor Piet even spannend want ik wilde graag dat hij deze sluis zou doen. Hans stond voorop en ik gaf aanwijzingen aan Piet en dat ging zo mooi vloeiend Deze reis met veel wind, geen geweldig zicht en pittige stroom was een goede doop voor ons en we kunnen tevreden zijn maar ik had wel wat examengevoelens We liggen op een prachtige plek in Hoogkerk bij het bedrijf Zwartwoud vlak bij de brug van vierverlaat tegenover Hibex een beton fabriek Achter slot en grendel en lekker rustig. Er zijn hier heel veel watervogels die de kop gek hebben door het voorjaarsgevoel mooi gezicht Vandaag mijn ouders op bezoek gehad en die vonden het allemaal prachtig en spannend en groot Even wat boodschappen en thuis de was gedaan Weer gauw terug naar boord voor de visite Oom Hakse en tante Mieke die de post kwamen brengen die vonden het allemaal ook erg spannend en leven enorm meeDe mensen die ons huis gekocht hebben willen het huis per 1 juni aanvaarden dus we hebben nog even de tijd

Maar eigenlijk willen wij het huis wel zo snel mogelijk leeg hebben In Hoogkerk liggend hebben we in de planning om ´s morgens in het ruim bezig te gaan met de wanden en ´s middags in de roef dan hou je er een beetje afwisseling erin en is het ook beter vol te houden. Hadden we al verteld dat we platen mahonie willen aanbrengen in de roef en deze willen lakken Krijgen we weer een beetje de oude sfeer terug alleen eerst in het woongedeelte en dan later de keuken aanpakken en de douche. En dan kunnen de meubels er in. We zitten momenteel op best wel comfortabele tuinstoelen en hebben al heel wat nachtjes aan boord geslapen en hebben het uitermate goed naar de zin We vinden het heerlijk om zo bezig te zijnTijdens de reis al wel gekke dingen opgemerkt. Het stuurboord ´s licht deed het niet terwijl de lamp niet stuk was en er wel stroom op het circuit stond. Er blijkt geen ontluchting op het toilet te zitten dus met leeg schip varend geeft dat zo de nodige perikelen welke ik maar niet verder in geuren en kleuren zal vertellen. Hans was het slachtoffer en vroeg me om een emmer met sop. Als we de marifoon gebruiken dan gaat onze uitlaat temperatuur van de motor als een raket omhoog en volgt er een hinderlijk alarm geluid. Oh ja we hebben ook de ervaring opgedaan om te tanken terwijl we varen met hopeloze wind op het Prinses Margriet kanaal (Fonejacht)Piet wilde graag voorop ook gasolie en drukte per ongeluk het peilglas er af dus dat was even stressen ik dacht dat het regende toen hij binnenkwam maar dat bleek een persoonlijke regenbui te zijn, ook geen wonder want daar krijg je het ook warm van. Tja dus daar ook maar gesopt gisteren   Het is alweer 23.00 en ik moet er maar weer eens een eind aan breien

 
Powered by CMSimpleRealBlog
smiley smiley