Archief

´s morgens bijtijds vertrokken met een volle bak water. Zitten nu echt onder de 3.50 m en dat is ook nodig, beweert men. Dus het moet maar. Alles gaat goed we moeten in de bochten wel iets rustiger aan doen anders hellen we zover over. Maar die gene die achter het roer staat ziet nu helemaal niets meer. En moet helemaal op de ogen van de ander vertrouwen. En dit gaat lekker gesmeerd. Al gauw gaan we van de rivier af, eigenlijk best wel jammer want hij was erg mooi met zijn bochten en prachtige landschappen statige huizen in prachtige tuinen gelegen met van die schitterende grasbomen zoals ik ze als kind gewend was  te noemen, maar dit zijn dus treurwilgen. We komen nu weer op het kanaal terecht. En de eerste sluis is een trap sluis met een actieve jonge dame die iet wat te fanatiek is met het bedienen hiervan. Dus boem de deuren weer tegen de kont van het schip. Het is altijd weer even wennen als je een krap sluisje weer voor het eerst doet dus even voorzichtig er in. Na wat pas en meetwerk en goed kijken voor en achter. Moet de deur maar weer dicht. Het ziet er allemaal anders uit als je leeg bent. Hierna is het tempo gelijk niet hoog meer maar gelukkig is het niet zo ver. En de laatse 21 km naar Berry o bac is voor ons weer bekend terrein. In Berry aangekomen vast gemaakt en eerst maar even een bakje met bramen geplukt en die zijn heel erg lekker. De volgende dag maandag de 22ste hebben we de 2de schutting want er lag nog een lege voor ons die op het Canal d´ Ardenne moest laden. Wij gaan stuurboord uit de volgende sluis van Berry au Bac in om vervolgens onze weg via Reims naar Sept Saulx voort te zetten want hier zullen Hakse en Mieke aan boord komen terwijl we hun auto hier laten staan. Die pikken we als we geladen hierlangs terug komen weer op. Zij varen een weekje mee om lekker te genieten en te ervaren hoe ons leven er tegenwoordig uit ziet. Wij zijn benieuwd waar we ze onderweg gaan tegenkomen. Middels SMS houden we elkaar op de hoogte van waar we zijn. Zij staan bij de sluis van Sillery die wij net een half uur geleden zijn gepasseerd. Bij de sluis van Esperance staan ze naar ons te zwaaien op de brug. Apart gevoel geeft dat als je familie daar ineens zo staat. Ze staan vol bewondering te kijken hoe het allemaal gaat als we het smalle sluisje nemen, die we zeer bedreven invaren.

Wij zijn enorm tevreden over de keuze die we gemaakt hebben om helemaal leeg naar Chalons te varen. Het is een hele goede oefening voor ons en het vergroot sterk het zelfvertrouwen en de vaardigheid met het schip. Als we eenmaal in Sept Saulx hebben vastgemaakt begroeten we ook even de vervanger van de silobaas die ons de vorige keer heeft gelost Hij is nog druk bezig met vrachtwagens te lossen. Hij biedt ons stroom aan zodat we ´s avonds geen lawaai hebben van de aggregaat en dat is heel attent. Met zijn vieren gaan we eerst even genieten van een glaasje wijn en wat hapjes. Daarna nog effe wat warms gemaakt en toen lekker op tijd naar bed. Want ja de volgende dag willen we toch bijtijds bij de tunnel zijn.