Archief

Alo alo a toute le monde,

Vandaag weer veel voor de kiezen gehad. Allereerst word ik Suzanno al dagen geplaagd door een zeurende kies. Er is niets aan te zien, en ik ben pas nog voor controle geweest, dus tja waardoor het komt, dat mag de bekende Joost weten
De smallere sluizen waren al een moeilijkheidsgraad, die we vandaag moesten trotseren, echter daar kwam nog iets bij. Iets wat pas weer in het geheugen kwam boven drijven toen ik het beeld ontwaarde. De vreselijke dwars stroompjes voor de sluis.

 In Frankrijk houden ze er een andere logica op na. Daar zeggen ze niet: de kanalen zijn ondiep, nee ze zeggen er staat weinig water Hoe dat komt?  Oh er is de laatste tijd weinig regen gevallen. Toch stroomt er zomaar water weg. In het hoger gelegen pand is een soort van afwateringssysteem. Als het niveau “te hoog is” dan loopt het via een soort put weg uit het hoger gelegen pand. Datzelfde water komt dus in het lager gelegen pand vlak voordat je de sluis in moet je pad kruizen.  Dat is niet prettig, maar het zij zo. Je moet er meer dealen. Hoe c´est la question grande. Je weet dat je hoog op moet houden wil je niet door de stroom gepakt worden dat betekent dat je enigszins tegen dat stroompje in vaart. Dat kun je niet te lang doen ,want anders kom je de hoek van de sluismuur tegen dus je moet ook weer tijdig tegensturen
Om juist dat moment te bepalen wanneer je wat moet doen is een kwestie van timing, alert zijn, weten hoe je schip reageert en op elkaars info vertrouwen, dus team work.

Dat alles is in den beginne van de nieuwe ervaringen natuurlijk nog niet optimaal ontwikkeld, dus roei je met de beschikbare riemen die je hebt. Wat een term he. Tja het was dus een pittige dag smallere sluizen, en kortere, en een groter verval Je moet dichter op de drempel halt houden, om volledig en zonder dat de deuren achter het schip de roeren raken in de sluis te passen. Bij het invaren van de sluis moet je daar bij in de kortere panden ook nog eens opletten op ( ik noem het maar even voor het gemak) tsunamies.  Die maken namelijk ook nog eens, dat je een afwijkende beweging kunt maken met het schip vlak voor de sluis . En je wilt er graag in en niet je kop stoten. Dus hoezo dat doen we even. Uiterste concentratie is er bij geboden en dat heeft er dan ook weer toe geleid dat we er zonder kleerscheuren zijn afgekomen.

Nu is het nog zwaar, maar als we een half jaar verder zijn dan lachen we er waarschijnlijk om. We houden ons strikt aan de afspraak en melden elkaar iedere check, zodat we elkaar kunnen controleren of helpen herinneren
In de sluis is het eerst steekeind vast en vervolgens voordraad vast. Dan check: de roeren dwars en de schroef uit het werk. Dit doe je de hele dag en dit meld je aan elkaar, dan pas mag er aan de hendel getrokken worden, die de sluis activeert, want ja er komt bij na geen sluismeester meer aan te pas. Gelukkig gebeurde er iets bij een sluis, die wel was bemand. En hoe kan het ook anders we zaten weer eens vast in de bagger. Met geen mogelijkheid kregen we er beweging in. Er was een tractor bezig de wallen te maaien en we vroegen hem of hij een touwtje wilde aanpakken, zodat we wat beweging in het schip zouden kunnen krijgen. Hij had echter een beter idee en ging naar de sluis om te vragen of ze de verlaten open konden zetten. Dit zijn de luikjes in een sluisdeur, die worden open gezet om de sluis te laten vol of leeg lopen. Zo geschiedde en in een mum van tijd liet het schip zich scheiden van de zuigende werking van de bagger.

Als je denk, dat er weinig spitsen zijn dan vergeet het maar. Je komt ze hier overal tegen en natuurlijk op de minst gelukkige plaatsen. Altijd daar waar het ondiep is of  zoals de fransen dat zeggen, waar het droog is. Of juist op de smalste stukken waar je elkaar amper kunt passeren. We hebben gelukkig hydrolisch sturen anders zou je je op de hand het schompes sturen Schrik niet we hebben vandaag een monster afstand afgelegd van wel 43 km. Als we het hadden moeten lopen waren we eerder aangekomen dan varend met het schip.

We liggen nu in Reims en zijn door de sluis van Flechambault gekomen. Morgen willen we onze dag halen en dat moet nu toch wel mogelijk zijn. Er rest nog maar 19 km maar dat kunnen nog hele lange worden. Vanavond hadden we zin in een stokbroodje dus wij de wal op om te kijken of er nog iets open was De bakkers waren dicht maar in de supermarkt Champion was ook nog een bakkertje en daar hebben we gelijk wat lekkers gehaald. Een heerlijk stukje eenden pate  en een schapen kaasje en natuurlijk niet te vergeten een paar heerlijke plakjes jambon de bayonne. Op de terug weg kwamen we langs een terras waar een groep jongelui bezig waren muziek te maken met elkaar 7 Drummers op Afrikaanse trommels, die heerlijke muziek met opzwiepend ritme lieten horen. We zijn er maar eens even voor gaan zitten met een glaasje wijn erbij en hebben genoten van het plezier en het enthousiasme waarmee de jongens hun spel ten gehore gaven. Na een half uur zijn we ons weer op weg naar boord gaan begeven waar we na het broodje nu dus jullie proberen te verblijden met weer wat nieuws uit la douce France en wij op deze manier weer onze dag verwerken. Het was een lange dag dus we duiken er zo weer in

Nog 19 km voor de boeg.

Om 06:45 de motor gestart en de sluis was om 06:55 al open voor ons.   Maar eerst moesten we van de plek af zien te komen midden in Reims, waar we de nacht hebben doorgebracht. Dus niet he? Compleet vast en na veel 5en en 6en zijn we weer vlot gekomen. Eerst weer door dat krappe sluisje en noch 6 te gaan. Het pand is volgens het kaart systeem maar geschikt met 1.80 m diepgang. Dit kunnen dus erg lange km worden. Het tegendeel is gelukkig waar. Het gaat ongelofelijk goed. Hier en daar schuif je wel eens over de bodem, maar niet zo erg als in de andere panden. Alles verloopt naar tevredenheid alleen de krappe sluizen doen we nog te langzaam, waardoor we toch nog steeds even aantikken. Te weinig snelheid geeft minder controle over het schip maar liever eerst maar zo dan er te snel in varen en een deuk oplopen dachten we zo.

Om 14:30 uur arriveren we op de losplek. De auto eerst maar van het schip gehaald en verder alles klaargemaakt om morgen om 08:00 gelost te kunnen worden. We hebben er vanavond maar een heerlijke fles champagne op gedronken hier in de Champagne streek. Morgen eerst maar eens het schip lossen en vervolgens gaan we alles maar eens grondig schoonmaken. Dan maar eens zien wat we doen gaan. Of we bellen morgen nog even met de beurs in Reims en anders wordt dat pas maandag. Dan gaan we er gewoon heen en schrijven we ons in.  Er is werk zat hier in de buurt maar we moeten nog ontdekken hoe we dat in het schip gaan krijgen. Komt tijd komt raad. Misschien hebben we wel een vrij weekeinde. (zijn we eigenlijk wel aan toe) We zijn allebei best wel moe van al die nieuwe ervaringen en spannende momenten. Dus eerst maar weer tot de volgende keer. Het avontuur is nog lang niet voorbij.